Farma dyń 2020

listopada 01, 2020

W ostatnich dniach października wszędzie widać dyniowe pomysły. Dynie szczerzą przy drogach swoje wybite zęby w dwuznacznym uśmiechu albo leżą na wózkach i taczkach przypominając, że najwyższy czas ugotować zupę dyniową albo upiec dyniowo-marchewkowe ciasto. Przy ulicy Drewny kilka razy zatrzymywałam się, by zrobić przez okno samochodu zdjęcie dyniowym ,,artystom jednego dnia".

Dyniowóz

Nie wszystko złoto, co się świeci. Czasem się świeci dynia

Lampiony na czasie

Pomimo wrzenia społecznego na taczkach tylko dynie

Na odcinku między Powsinem a Klarysewem uderzyło mnie zagęszczenie samochodów przy dyniowych stoiskach. Niemożliwe, żeby tyle ludzi kupowało dynie. Podjechałam zobaczyć ,,za czym ta kolejka". I okazało się, że tuż przy drodze znajduje się ,,Dyniowa ferma". Przejeżdżałam tędy przez ostatnie dwa tygodnie niemal codziennie, bo znowu mi wypadła rehabilitacja w Konstancinie i nie zauważyłam jej (fakt, że na tym odcinku raczej pędzę). Dziś była sobota, tuż przed Wszystkich Świętych. Normalnie ludzie byliby ,,na grobach", ale cmentarze były zamknięte, a to miejsce na świeżym powietrzu otwarte, więc dużo ludzi przyszło tu z dziećmi albo tak po prostu popatrzeć, kupić dynię, zrobić zdjęcie.

Bardzo mi się podobała kukurydziano-dyniowa aranżacja i w ogóle cały pomysł z farmą. Można było pogłaskać króliki albo miniaturowe kozy, pooglądać kaczki, indyki, lamy. Teraz dzieci nie mają kontaktu z takimi zwierzętami, bo nawet jak ktoś ma rodzinę na wsi, to w wielu gospodarstwach już nie hoduje się zwierząt (swoją drogą to bardzo smutne).

Zwierzęta nie wydawały się jakoś bardzo męczone. Miały raczej dobre warunki. Dużo ludzi może im trochę przeszkadzało, jednak nie wydawały się mieć bardzo zaburzonego dobrostanu. Olbrzymie ilości dyń różnych gatunków, rozmiarów i kształtów poukładane na wozach, straganach, wśród kukurydzy i słomy robiły bardzo przyjemne wrażenie. Dzieci mogły między innymi chodzić w słomianym labiryncie, jeździć w taczkach lub wozach ciągniętych przez opiekunów, hasać wśród dyń, skakać na trampolinie, zjeżdżać na talerzu po linie, a wszystko w bajkowym otoczeniu kukurydzianych wiech, dyń i słomy. Nad farmą unosiła się mieszanina woni zwierząt, dyń i słomy.

Pobiegłam z aparatem przed siebie. Potem mąż mi powiedział, że przy wejściu była kasa i bilet normalny kosztował 20 zł, a ulgowy 10. Weszłam jako gapa ,,na gapę".

Podejrzewam, ze ta farma działa tu już od jakiegoś czasu w tych dniach, bo było bardzo dużo ludzi, więc wydaje się, że to impreza cykliczna. Muszę kiedyś sprawdzić, co tu jest na co dzień.

Wejście na farmę

Skrzynie pełne dyniowych przysmaków, tylko wybierać

Przy wejściu stoją wózki i taczki, w których można wozić dzieci. W kadrze widać jedną z mam parkującą taczkę ze swoją pociechą

Wszędzie są kartki, żeby uważać na dynie, nie rzucać nimi przypadkiem i wszyscy dbają, żeby nie zaburzyć misternej dyniowej równowagi

Dynie w różnych rozmiarach od dyniowych pomarańczek po olbrzymki

Słomiany labirynt, widać błądzące dzieci

Słomiany labirynt - zbliżenie

Bezpieczna przejażdżka na linie, wszędzie słomiane ,,materace"

To obiecane zwierzęta. Kozy

Te są wyraźnie oswojone

Królikom też wydawało się nie przeszkadzać, że je dzieci głaskały

To jakieś kaczkogęsi, ale chyba raczej kaczki (jestem farmerską ignorantką)

To ,,raczej na pewno" lamy

Jak na wsi. Ekscytuje się tym widokiem, bo NA WSI JUŻ TAK NIE JEST.
Na polach leżą belki z kiszonką, nie ma snopków siana, a i takie belki słomy trudno dostrzec. Są dopłaty unijne do pustych pól bez krów i owiec. Zwierzęta gospodarskie stały się tabu hodowane i zabijane na farmach w ukryciu, a trawy po skoszeniu łąk są od razu modyfikowane. Nawet zwierzęta jedzą karmę przetworzoną, bo po niej szybciej tyją. NIE ZGADZAM SIĘ NA TAKI ŚWIAT